۷- صمیمیت هنری[۴۹]: عبارت از نیاز و میل فرد به مطرح کردن مسائل هنری با همسرش شامل احساسات و تجاربی که از نظر فرد زیبا و شگفت انگیزند مانند موسیقی، شعر، ادبیات و … (شیفر و اولسون، ۱۹۸۷).
مؤلفه های صمیمیت از نظر باگاروزی
باگاروزی (۱۳۸۶)، صمیمیت را فرآیندی تعاملی میداند که شامل مؤلفه هایی است که با یکدیگر ارتباط دارند و عبارتند از:
۱- صمیمیت عاطفی[۵۰]: صمیمیت عاطفی عبارت است از نیاز برای ارتباط و در میان گذاشتن تمامی احساسات فرد اعم از مثبت (مانند رضایت خاطر، شادی، شعف، خوشحالی، هیجان) و منفی (مانند غمگینی، محرومیت، ترس، خشم، گناه، شرم، تنهایی، خستگی، افسردگی). برای اینکه صمیمیت عاطفی به وجود بیاید، بایستی بازداری ها یا محدودیت های اندکی برای ابراز احساساتی که در یک رابطه مجاز شمرده می شود وجود داشته باشد.
۲- صمیمیت روانشناختی[۵۱]: عبارت است از نیاز به انتقال، در میان گذاشتن و صریح محبت کردن درباره مسائل شخصی، اطلاعات و احساسات مربوط به خودتان است. صمیمیت روان شناختی شامل نیاز برای مشارکت و ابراز آرزوها، رویاها، خیال پردازی ها و نقشه های فرد برای آینده و نیز ترس ها) نگرانی ها، عدم ایمنی ها، مشکلات و تعارض های درونی فرد با همسرش می شود. برای اینکه یک صمیمیت روان شناختی صحیح وجود داشته باشد، باید یک پایگاه ایمنی از اعتماد در رابطه وجود داشته باشد.
۳- صمیمیت عقلانی[۵۲]: صمیمیت عقلانی عبارت است از نیاز به ارتباط و در میان گذاشتن ایده های مهم، افکار و باورها با همسر خود برای اینکه صمیمیت واقعی اتفاق بیفتد، احترام به دیدگاه های دیگران خصوصاًً احترام به دیدگاه های مخالف فرد در نقش گرفتن (red- taking) لازم است. نقش گرفتن عبارت از این توانایی است که فرد بتواند جهان را از چشم همسرش ببیند، آنچه را که همسرش از دیدگاه منحصر به فرد خود ادراک میکند، ادراک کند.
۴- صمیمیت جنسی[۵۳]: صمیمیت جنسی عبارت است از نیاز برای ارتباط، مشارکت و ابراز آن دسته از افکار، احساسات، امیال و خیال بافی هایی که دارای ماهیت حسی و جنسی هستند که صرفاً با هدف برانگیختن میل جنسی، به این نوع صمیمیت پرداخته می شود. صمیمیت جنسی شامل در میان گذاشتن تجارب عاشقانه با یکدیگر مانند تماشای فیلم های عاشقانه، گوش دادن به موسیقی عاشقانه و خواندن مطالب عاشقانه است. همچنین شامل نیاز به نزدیکی بدنی، تماس بدنی، آمیزش جنسی و روابطی می شود که برای برانگیختگی، تحریک، تهییج و رضایت جنسی طرح ریزی می شود مثل بوسیدن عاشقانه، نوازش، در آغوش گرفتن، رقصیدن، رفتار جنسی صمیمانه، ممکن است منجر به آمیزش و ارضای جنسی یک یا هردو همسر بشود یا نشود.
۵- صمیمیت جسمانی (غیر جنسی)[۵۴]: صمیمیت جسمانی عبارت است از نیاز به تماس بدنی با همسر خود که به منظور ایجاد برانگیختگی جنسی و یا همراه آن نباشد. نزدیکی جسمانی ممکن است به صورت یک لمس ساده ابراز شود و یا شامل تماس بدنی نزدیک مانند در آغوش گرفتن باشد. صمیمیت جسمانی شامل تجربیاتی مانند گرفتن دست ها، یدیگر را در آغوش گرفتن، رقصیدن با هم تماس غیرجنسی است.
۶- صمیمیت معنوی[۵۵]: عبارت است از نیاز فرد به در میان گذاشتن هنری با همسرش، این مسائل شامل افکار، باورها و تجارب فرد در ارتباط با مذهب، ماورای طبیعت و وجود معنوی باورها و ارزش های اخلاقی، معنای زندگی، زندگی پس از مرگ، رابطه فرد با خدا یا قدرت برتر، رابطه فرد با طبیعت و جایگاه فرد در جهان هستی می شود.
۷- صمیمیت زیباشناختی، هنری[۵۶]: صمیمیت زیباشناختی عبارت است از نیاز و تمایل فرد به در میان گذاشتن احساسات، افکار، ادراکات، باورها و تجاربی که فرد شخصاً به خاطر زیبایی شان آن را محرک، مهیج، یا حیرت انگیز مییابد، با همسرش، عجایب طبیعت، چه ساده (یک دانه برف) و چه پیچیده (جهان هستی) میتوانند مبنایی را برای اینگونه صمیمیت تجربی ایجاد کنند. موسیقی، شعر، ادبیات، نقاشی، مجسمه سازی، معماری و تمامی انواع و اقسام آثار هنری میتوانند به عنوان وسیله ای برای مشارکت زیبا شناختی به حساب آیند.
۸- صمیمیت اجتماعی و تفریحی[۵۷]: صمیمیت اجتماعی و تفریحی عبارت است از نیاز به پرداختن به فعالیت ها و تجاربی مانند: تعریف لطیفه و داستان های خنده دار، مشارکت در تجارب روزانه و بحث کردن درباره ی وقایع جاری، غذا خوردن در خانه و بیرون با یکدگی، تمرین کردن با یکدیگر، ورزش و بازی کردن و پیاده روی با یکدیگر، گذراندن تعطیلات با یکدیگر و امثال آن هاست. صمیمیت اجتماعی و تفریحی ممکن است شامل فعالیت ها و تعامل با دوستان دو جانبه و سایر اعضای فامیل نیز باشد.
۹- صمیمیت زمانی[۵۸]: عبارت است از این که روزانه در فعالیت های صمیمانه، چه مدت زمان هرکدام از زوجین مایلند که با همسرشان بگذرانند، مقدار زمان و نوع فعالیت هایی که فرد دوست دارد با همسرش داشته باشد برای اینکه احساس ارتباط صمیمانه کند از فردی به فرد دیگر متفاوت است (باگاروزی، ۱۳۸۶، ترجمه رضازاده و پورنقاش).
– دهمز[۵۹] (۱۹۷۲، به نقل از همیلن، ۲۰۰۶) بیان میکند بیشتر روان شناسان صمیمیت را در رابطه، پدیده ای چند گانه و چند بعدی در نظر می گیرند و میزان احساس صمیمیت و نزدیکی زوج ها را در نتیجه خواسن و نخواستن، یا در شدت و ضعف وجود این ابعاد در روابطشان فرض میکنند. او بیان میکند که صمیمیت از عنصرهای چندگانه ای تشکیل شده است که در طول زمان رشد میکند و از الگویی مرحله ای تبعیت میکند این الگو با صمیمیت عقلانی (گفتگو و خودافشایی) شروع می شود و با صمیمیت فیزیکی (گرفتن دست، در آغوش کشیدن و رابطه جنسی) ادامه مییابد و سپس صمیمیت عاطفی (در دسترس بودن، حمایت، بیان عاطفی و حساسیت متقابل) منجر می شود.
– اسکانزونی و اسکانزونی[۶۰] (۱۹۸۸، به نقل از هنیلن، ۲۰۰۶) صمیمیت را شامل سه بعد میداند:
الف) معاشرت و دوستی (شخصی با ما باشد و کارهایی انجام دهیم).
ب) همدلی( شخصی گوش کند، بفهمد و درک کند).
ج) محبت فیزیکی، دست گرفتن، لمس کردن و رابطه جنسی.
ابعاد صمیمیت از نظر اودن
– اودن[۶۱] (۱۹۷۴، به نقل از براون و آماتا[۶۲]، ۲۰۰۰) صمیمیت را شامل ابعاد سیزده گانه زیر میداند:
۱- فیزیکی: آشنایی و نزدیکی با بدن شخص دیگر در کار، بازی، مراقبت پزشکی، لمس درمانی.
۲- جنسی: تجربه و تقسیم لذت.
۳- عاطفی: احساس همدلی و بیان احساسات.
۴- عقلانی: مطرح کردن حوزه ی عقاید و نظرات.
۵- زیبا شناختی[۶۳]: تجربه کردن احساسات زیبایی شناختی.
۶- خلاقانه: انجام دادن فعالیت های خلاقانه با همدیگر.
۷- تفریحی[۶۴]: تجربه کردن فرصت های تفریحی، ورزشی، بازی.
۸- کار: اشتراک و مشارت در انجام کارها.
۹- بحران: مقابله با بحران ها، مشکلات و دردها با یکدیگر.
۱۰- کشمکش: مواجهه شدن و جنگیدن و تلاش کردن در برابر تفاوت ها.
۱۱- تعهد: اعتماد دوطرفه، سرمایه گذاری های مشترک از خود.
۱۲- معنوی[۶۵]: به اشتراک گذاشتن و دغدغه های ماورایی و مذهبی.
۱۳- ارتباط: هم کلام شدن و درک همدیگر.