– ملاحظات منابع انسانی، مانند: تامین نظام‌های مناسب کارکنان برای توسعه و حمایت از خدمات کتابخانه.

ابعاد خدمات فناوری در کتابخانه‌های عمومی در بخش توسعه نظام‌های خودکار عبارت است از:

• • دسترسی به خدمات رو به رشد کتابخانه از طریق منزل یا اداره کاربر(که این همان مفهوم یک کتابخانه بدون دیوار است).

• • دسترسی به ابزارهای جدید جستجو به منظور فراهم آوری دسترسی همزمان به منابع مختلف محلی و دوردست برای کاربران.

• • ارتباط با شبکه کتابخانه با یک ابزار قابل حمل مثل پی. دی. ای یا لپ تاپ با بهره گرفتن از ارتباطات بی سیم آموزش کارآمدترین و جدید ترین فنون و ابزارهای جستجو.

• • دسترسی به رایانه های اینترنت عمومی همراه با مکمل‌های پیرامونی در حال رشد مثل چاپگرهای رنگی، دیسک‌های فشرده، و دی. وی. دی خوان ها ، پویشگرها به تعداد کافی برای به حداقل رساندن طول صف انتظار.

• بررسی‌های مبتنی بر وب به منظور تشخیص علایق کاربران و تصحیح خدمات کتابخانه.

کارمندان درون سازمانی فنی برای حمایت از دسترسی فزاینده خودکار به اطلاعات (هیل، ۲۰۰۷).

۲-۷- تصمیم گیری

۲-۷-۱- تعریف تصمیم گیری و اهمیت آن

تصمیم گرفتن درلغت، به معنی اداره کردن،و قصد کردن آمده است (دهخدا،۱۳۴۳، ج۱۵، ص۷۳۲ ). استونر تصمیم گیری را فرایندی تشریح می‌کند که از طریق آن، راه حل مسأله معینی انتخاب می‌گردد (رضائیان،۱۳۸۳، ص ۶۱). در تعریفی دیگر، تصمیم گیری انتخاب یک راه از میان راه‌های مختلف آمده است (سیدمهدی الوانی، ۱۳۸۵، ص۱۹۹). دفت تصمیم گیری را فرایند شناسایی و حل مسائل می‌داند (دفت، ۱۳۸۵،ج۲، ص ۶۸۵).

تصمیم گیری یکی از مسائل مهم در مدیریت است. تصمیمات مدیر در موارد گوناگون به طور مستقیم یا غیرمستقیم، سازمان را در جهت رسیدن به اهداف هدایت می‌کند.

اهمیت تصمیم گیری به حدی است که برخی از صاحب نظران نظیر سایمون فرایند تصمیم گیری را با مدیریت یکی دانسته و تمام کار گروه‌های مدیریت را در قالب تصمیم گیری بیان می‌کند (سایمون، ۱۳۷۱). فراگرد مدیریت را می‌توان به تصمیم گیری واجرای تصمیم تجزیه کرد. از این رو، بعضی از صاحب‌نظران، تصمیم گیری را با مدیریت مترادف دانسته آن را قلب تپنده سازمان تلقی می‌کنند، زیراکه مدیران، بخش عمده ای از وقت ونیروی خود را صرف تصمیم گیری می‌سازند ‌و تقریباَ همه وظایف مهم مدیریت مستلزم تصمیم گیری است. آن ها برای حل مشکل یا اقدام تازه، تصمیم می‌گیرند ‌و آنگاه تصمیم خود را به مرحله عمل می‌سپارند. تصمیم درمرحله عمل، چارچوب فعالیت کارکنان یک واحد سازمانی یا کل سازمان را تشکیل می‌دهد. به عبارت دیگر، تصمیم مدیریت، تکلیف عملیات سازمانی را معلوم می‌کند. از این رو، تصمیم گیری فعالیتی حساس وپراهمیت است (علاقه بند، ۱۳۸۶ ، ص۱۵).

بخشی مهمی از وقت و کار مدیران صرف حل مشکل و تصمیم گیری می‌شود. وظایف اساسی برنامه‌ریزی، سازماندهی، رهبری، کنترل مستلزم تصمیم گیری است. مدیران در همه‌ سطوح سازمان، برای اقدام تازه ‌یا حل مشکل تصمیم می‌گیرند و تصمیمات در مرحله‌ عمل، چارچوب فعالیت سایر کارکنان سازمان را مشخص می‌سازند. ‌بنابرین‏، تصمیم گیری فعالیتی حساس و با اهمیت است. تصمیم گیری فراگردی است که طی آن شیوه عمل خاصی با شکل ویژه برگزیده می‌شود (ناظم و میرزایی، ۱۳۸۶).

اکثر صاحب نظران مدیریت معتقدند که فرایند تصمیم گیری شامل مراحل زیر است (ظهور پرونده، ۱۳۸۴):

• • شناسایی و تعریف مسأله؛

• • یافتن شقوق مناسب؛

• • ارزیابی شقوق و انتخاب راه‌حل مناسب؛

• • برنامه‌ریزی و اجرای راه‌حل منتخب؛

• ارزیابی نتایج حاصل از اجرای راه‌حل منتخب؛

البته باید متذکر شد که دنبال کردن این مراحل الزاماً منجر به اتخاذ تصمیماتی مناسب نمی شود. اما استفاده از آن شانس موفقیت مدیران را در حل مسأله و تصمیم‌گیری افزایش خواهد داد.

۲-۷-۲- سبک ها و نظریات تصمیم گیری

بزرگ ترین دلیل ضعف عملکرد سازمان ها، خطا در اجراست. چنین خطاهایی معمولاً از خطای در تعاملات شخصی سرچشمه می‌گیرند. این خطاها در خلاء رخ نمی‌دهند و نوعا به شیوه و سبک تصمیم‌گیری (یا تصمیم‌ نگیری) در سرتاسر سازمان برمی‌گردند (منکینز و استیل^[۴۳] ، ۲۰۰۶). بین سبک رهبری مدیران با اثربخشی، کارایی و بهره وری سازمان ها رابطه وجود دارد (فرانک^[۴۴]، ۱۹۹۲). همچنین بین سبک رهبری مدیران رضایت شغلی و تعهد سازمانی کارکنان رابطه تنگاتنگی وجود دارد (دونهام^[۴۵]، ۲۰۰۰).

باید خاطر نشان نمود که یک سبک رهبری خاص برای همه موقعیت ها مناسب نمی باشد. از این رو یک مدیر می‌تواند در موقعیت‌های گوناگون سبک‌های متفاوت را برای رهبری کارکنان خود با توجه به فرهنگ حاکم بر سازمان و بلوغ سازمانی کارکنان برگزیند.

به طور کلی تصمیم گیری در سازمان ها به دو شکل تصمیم گیری متمرکز و غیر متمرکز صورت می‌پذیرد:

تصمیم گیری متمرکز، فرایندی است که طی آن تصمیمات در سطح مدیران بالای سازمان اتخاذ می‌شود، در این نوع تصمیم گیری مدیران فرادست هستند که حق تصمیم گیری دارند و سایرین باید تابع و پذیرای آن باشند.

در تصمیم گیری غیر متمرکز، تصمیم گیری در سطوح پایین تر سازمان، یعنی در جایی که افراد دارای اطلاعات و مهارت‌های مورد نیاز برای تصمیم گیری هستند، جریان دارد. بسیاری از صاحب‌نظران عقیده دارند که این روش سودمندتر خواهد بود زیرا در تصمیمات غیر متمرکز افراد بیشتری در قبال تصمیم مسئولیت داشته و پاسخگو خواهند بود. علاوه بر این مدیران و کارکنانی که در تماس مستقیم با مسائل و مشکلات هستند، فرصت خواهند داشت تا ‌در مورد حل و فصل آن تصمیم گرفته و آن را مرتفع سازند، این در حالی است که مدیران سطح بالای سازمان به طور مستقیم با مشکلات روبه رو نیستند ، لذا نمی توان انتظار داشت که تصمیمات آن ها اثر بخشی لازم را داشته باشد (جهان تاب، ۱۳۸۵).

۲-۷-۲-۱- سبک‌های پنج گانه وروم و یتون ^[۴۶].

وروم و یتون، پنج نوع سبک تصمیم گیری را برای مدیران پیشنهاد می‌کنند:

• • تصمیم گیری فردی یا مستقل ^[۴۷]: مدیر در این حالت خودش تصمیم می‌گیرد و بقیه را در جریان تصمیم خود قرار می‌دهد. این سبک می‌تواند به دو صورت انجام گیرد یا، مدیر با اطلاعات خودش تصمیم می‌گیرد، و یا اینکه مدیر از همکارانش اطلاعات دریافت می‌کند که باحرف لاتینa1 و a2 نشان داده می‌شوند.