لطفی، اسدالله، قاعده احسان، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی تهران، شماره ۵۰، ۱۳۷۹٫
مرادی (فیاض)، محمد حسین، مسئولیت کیفری پزشک در فقه و قوانین ایران و افغانستان، فصل‌نامه تخصصی پژوهشنامه حقوق، شماره ۱۰۱، سال اول، تابستان ۱۳۹۰٫
مرعشی شوشتری، محمدحسن، قاعده تسبیب، مجله دیدگاه های حقوق قضایی، شماره ۲، تابستان ۱۳۷۵٫
مصطفوی، مصطفی، احسان منبع مسئولیت، مجله ی فقه و حقوق، تهران، ۱۳۸۴٫
مطهری، مرتضی، فلسفه اخلاق/ منشا افعال اخلاقی چیست؟، مجله جهاد، شماره ۴۵، ۸ دی ۱۳۶۱٫
منتهایی، عباس، حقوق و اخلاق، ماهنامه کانون، شماره ۳۲، سال چهل و پنجم، دوره جدید، خرداد ۱۳۸۱٫
منصورنژاد، محمد، فلسفه حقوق در دو معنا، مجله حقوق عدالت آرا، شماره ۲ و ۳، زمستان ۱۳۸۴٫
موسوی بجنوردی، محمد، بررسی نقش اخلاق در فقه و حقوق با رویکردی به نظریات امام خمینی، فصل‌نامه الهیات، شماره ۸، سال سوم، پاییز ۱۳۸۸٫
موسوی، ابراهیم، قاعده اضطرار، مجله حقوقی دادگستری، شماره ۳۵، تابستان ۱۳۸۰٫
الهامی، داود، قلمرو اخلاق و حقوق، مجله درس هایی از مکتب اسلام، شماره ۱۰، سال ۳۷، ۱۳۷۶٫
Abstract
Territory of beneficence rule in the criminal law
By
Maryam Rezayat
The beneficence rule is one of the important rules of jurisprudence. This rule that has been considered (predicted) in Article 510 of Islamic penal code in 1392, is related to the act of an individual who has no criminal intent in the intentional crimes, and also an individual who has no criminal delinquency in non-intentional crimes, and is effective in terms of both obligation and posture (status) verdict. Basically, the motivation is not an element of crime, and it can mitigates the criminal punishment, as one of the aspects of mitigation (discount), and also the beneficence rule is not one of the eliminating factor of criminal liability (responsibility). This rule does not guarantee any new role in the criminal liability and in addition to criminal law principles is located only in that framework. Therefore, in a position in which an individual performs a legal act (behavior) and also has not committed any fault, but his act is caused to damage, he is not responsible for the damage, for example: physicians. Therefore the beneficence rule is originated from criminal law (justice) principle which is related to spiritual element of any crime. This is where that the role is related to urgency concept, for example someone who wants to help a person who at imminent risk of flood or earthquake and his act is caused to a crime occurrence. This is where that the distress person will have no any civil liability due to his beneficiary action. The beneficence rule destroys both criminal and civil liability (guarantee), meaning that the benevolent person can act in order to gain benefit and prevent the harm (damage) of other person to protect his life, property, reputation or honor in different ways such as stewardship (supervision) and causality, and if his behavior is legal and authorized and also he does not commit the fault (crime), he is not responsible (guarantor).
Keywords: beneficence rule, obligation verdict, postural (status) verdict, criminal law.
-
- تبیت، مارک، فلسفه حقوق، مترجم حسن رضایی خاوری دانشگاه علوم اسلامی رضوی، مشهد، ۱۳۸۴، ص۳۰ ↑
-
- موراوتز، توماس، فلسفه حقوق مبانی و کارکردها، ترجمه بهروز جندقی، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، بهار ۱۳۸۷، صص ۵۱ و ۵۲ ↑
-
- تبیت، مارک، پیشین، ص ۳۰ ↑
-
- کاتوزیان، ناصر، فلسفه حقوق، ج۱، انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۵۲، ص۳۹۱ ↑
-
- دوپاکیه، کلود، مقدمه تئوری کلی و فلسفه حقوق، ترجمه محمدعلی طباطبایی، چاپخانه بوذر جمهوری، تهران، ۱۳۳۲، ص ۳۲۶ ↑
-
- ابوالمسعود: رمضان، سعد، نبیل ابراهیم، مبادی القانون المصری و اللبنانی، الدار الجامعیه، بیروت، ۱۹۹۴م، ص ۳۴ ↑
-
- فهیمی، عزیزالله، فلسفه حقوق، مجله پژوهش‌های فلسفی، کلامی، شماره ۹، ۱۰، پاییز و زمستان، ۱۳۸۰، ص ۱۵ ↑
-
- دهخدا، علی اکبر، لغت نامه، ج۱، چاپ دوم، انتشارات دانشگاه تهران، تهران، ۱۳۷۳، ص ۱۸۵ ↑
-
- . منصورنژاد،محمد،فلسفه حقوق در دو معنا،مجله حقوق عدالت آرای،شماره ۲و۳،زمستان ۱۳۸۴،ص۸ ↑
-
- کاتوزیان،ناصر،اخلاق و حقوق،مجله ی اخلاق در علوم و فناوری،شماره ۱ و ۲(علمی-پژوهشی)،بهار و تابستان ۱۳۸۶،ص۸۵ ↑
-
- راغبی،محمد علی،رابطه حقوق و اخلاق،پژوهش های مدیریت راهبردی،شماره۲۷، ۱۳۷۷ ،ص۲۰۷ ↑
-
- حسینی،اکبر،اخلاق و حقوق،مجله رواق اندیشه ،شماره ۱۴،بهمن ۱۳۸۱،ص۲۱ ↑
-
- فیومی،احمد بن محمد بن علی،المصباح المنیر،تحقیق یوسف الشیخ محمد،المکتبه العصریه،بیروت،۱۴۱۸ق،ص۸۸ ↑
-
- ابن مسکویه،ابوعلی،تهذیب اخلاق وتطهیرالاعراق،نشر مؤسسه اسلامی ،۱۳۷۵،ص۵۱ ↑
-
- راغب اصفهانی، ابوالقاسم حسن بن احمد، مفردات الفاظ القرآنی، تحقیق عدنان داودی، چاپ اول، دارالقلم، دمشق، ۱۴۱۲ق. ص ۱۵۸ ↑
-
- طوسی خواجه نصیرالدین. اخلاق ناصری، به تصحیح مینوی، علیرضا حیدری، انتشارات خوارزمی، تهران. ۱۳۶۰ ش، ص ۱۰۱ ↑
-
- علیزاده، مهدی، تحلیل فرا اخلاقی از مفهوم حیث اخلاقی، مجله پژوهش های اخلاقی، شماره ۳، بهار ۱۳۹۰، ص ۲۶ ↑
-
- نراقی، محمدمهدی، جامع السادات، ج۱، ترجمه جلال الدین مجتبوی، انتشارات حکمت، تهران، ۱۳۶۳، صص ۳۴-۳۵ ↑
-
- طباطبایی، محمدحسین، ترجمه تفسیرالمیزان، ج۳، مترجم محمدباقر موسوی، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین قم، ۱۳۷۴، ص ۲۹۸ ↑
-
- اتکینسون، آ. اف، درآمدی بر فلسفه اخلاق، ترجمه سهراب علوی نیا، انتشارات بنگاه بین‌المللی کتاب، ۱۳۷۰، ص ۲۳ ↑
-
- وارنوک، جفری جمیز، فلسفه اخلاق در عصر حاضر، ترجمه صادق لاریجانی، مرکز ترجمه و نشر کتاب، تهران، ۱۳۶۸، ص ۶۸ تا ۷۳ ↑
-
- فرانکنا، ویلیام، فلسفه اخلاق، ترجمه هادی صادقی، چاپ اول، انتشارات مؤسسه طه قم، ۱۳۷۶، ص۲۳۶ ↑
-
- امید، مسعود، درآمدی بر فلسفه اخلاق، مجله کیهان اندیشه، شماره ۷۷، فروردین و اردیبهشت۱۳۷۷، ص ۷/ برول، لوسین لویی، لوسین لوی برول و مسئله ذهنیت ها، مترجم یدالله موقن، چاپ اول، دفتر پژوهش های فرهنگی، ۱۳۸۲، ص ۸۹ ↑
-
- حقانی، زنجانی، حسن، فلسفه اخلاقی، معیارهای اخلاقی بودن افعال انسان چیست؟ مجله درس های از مکتب اسلام، شماره ۷، سال ۳۷، مهر۱۳۷۶، صص۲و ۳ ↑
-
- مطهری، مرتضی، فلسفه اخلاق/ منشأ افعال اخلاقی چیست؟ مجله جهاد، شماره ۵ و ۴، ۸ دی ۱۳۶۲، ص ۲۶ ↑
-
- بهروان، حسین، مروری بر اخلاق از دیدگاه علامه طباطبایی، مجله ی مشکوه، شماره ۲۱، زمستان ۱۳۷۶، ص۵،/ طوسی، نصیرالدین، پیشین، ص۱۰۳ ↑
