کجا؟: هر رویداد به طور طبیعی در محلی خاص به­وقوع پیوسته است. عنصر “کجا” در واقع به بیان وحل وقوع حادثه می ­پردازد و از اهمیت خاصی برخوردار است. در برخی رویدادها از جمله وقوع حوادث طبیعی عنصر “کجا” از اهمیت بالایی بهره­مند می­ شود.

کی(چه وقت) ؟: زمان و مکان رویداد از عناصر مهم خبری هستند. همان طور که رویداد در محلی خاص به وقوع پیوسته، همان رویداد در زمانی خاص نیز خلق شده است. عنصر “کی” یا چه وقت در خبر از اهمیت خاصی برخوردار است و در برخی مواقع به صدر خبر یعنی “لید” آن صعود می‌کند که در این هنگام مهمترین عنصر به شمار می ­آید.

چطور (چگونه)؟: این عنصر بر چگونگی وقوع حادثه یا رویداد دلالت می­ کند و یکی از عناصر به ظاهر پنهان در خبر است. پاسخ گفتن ‌به این عنصر در متن خبر به معنای هدایت کردن مخاطب به زوایای پنهان رویداد است. پرداختن ‌به این عنصر از حساسیت ویژه­ای برخوردار است و بخش بزرگی از رویدادها به ‌پاسخ‌گویی‌ ‌به این عنصر تعلق دارد.

چرا؟ به طور طبیعی هیچ حادثه ای بدون علت به وقوع نمی­پیوندد. همان طور که برخورد دو خودرو ممکن است به علت بی­احتیاطی یکی از رانندگان یا لغزنده بودن جاده یا نبود دید کافی روی داده باشد، یک تصمیم سیاسی نیز می‌تواند علل مختلفی داشته باشد. خبر باید ‌به این علت ها و چراها پاسخ دهد. خبر کامل خبری است که علت­ها را بیشتر بررسی کند.

چه چیزی(چه)؟: این عنصر عمدتاًً بر ماهیت رویداد دلالت می‌کند، یعنی چه اتفاقی افتاده، چه شده و در نهایت چه عاملی باعث به وقوع پیوستن خبر شده است. این عنصر از ‌مهمترین عناصر خبر به شمار می ­آید.

نباید فراموش کرد که هر یک از این عناصر قسمتی از خبر را تشکیل می­ دهند و هر کدام می ­توانند برای مخاطبان اهمیت خاصی داشته باشند. خبر کامل خبری است که با پرداختن به هر شش عنصر پاسخ­گوی همه مخاطبان باشد.

۶-۵-۲-۲ – ارزش‌های خبری:

هر روزه صدها و شاید هزاران رویداد کوچک و بزرگ در گوشه کنار جهان اتفاق می ­افتد که بسیاری از دید خبرنگاران مخفی می­ماند. بخشی از این رویدادها ارزش خبری لازم را ندارد و قسمتی نیز به­گونه ای هستند که امکان تهیه گزارش از آن ها وجود ندارد. برای تشخیص خبر بودن یا نبودن یک خبر، معیارهایی وجود دارد که به کمک آن ها ‌می‌توان وقایع را ارزش­یابی و گزارش جامعی به عنوان خبر از آن رویدادها تهیه کرد.

این معیارها که به تنهایی یا در مواقعی در ارتباط با یکدیگر هستند و در ماهیت خودِ رویداد وجود دارند، ارزش‌های خبری نامیده می­شوند که تعدادی از این ارزش‌های خبری که همه روزنامه­نگاران، خبرنگاران و شبکه­ های خبری جهان بر آن توافق دارند، عبارتند از:

• • دربرگیری (Impact)

• • شهرت (Prominence)

• • برخورد(Conflict)

• • استثنا و شگفتی (Oddity)

• • فراوانی و بزرگی (Magnitude)

• • مجاورت (Proximity)

• تازگی (Timeliness)

این هفت ارزش خبری ذکر شده معیارهای بین‌المللی و زبان مشترک جامعه ی ارتباطی هستند که از آن ها به منظور تشخیص ارزش رویدادهای خبری استفاده می شود. اما این ارزش‌های خبری در ماهیت خود چه موضوعاتی را بیان می‌کنند و بر چه محورهایی تکیه دارند:

دربرگیری: رویدادی دارای ارزش دربرگیری است که بی توجه به اثر مثبت یا منفی آن، بر تعداد از افراد جامعه تاًثیرگذار باشد، مثلاً خبر “احتمال وقوع زلزله در تهران” به واسطه ی اینکه کل جمعیت تهران را دربر می‌گیرد نسبت به خبر “افتتاح فلان دکه روزنامه فروشی در فلان نقطه از تهران” از ارزش خبری دربرگیری برخوردار است.

شهرت: خبرهایی که در آن اشخاص، اشیاء و نهادهای دارای شهرت دخیل هستند، ارزش خبری دارند. درباره سیاستمداران، ورزشکاران، قهرمانان ملی و حتی جنایتکاران می‌توانند به واسطه شهرت خود به خبرها ارزش بدهند.

برخورد: رویدادهایی که حاوی ارزش خبری برخورد هستند، در شکل های گوناگون ظهور پیدا می‌کنند. از برخورد میان انسان ها، گروه ها، کشورها و ملت ها تا فجایع طبیعی، جنگ ها، سرقت ها، قتل ها، تصادف ها و … همگی دارای ارزش خبری برخورد هستند. “در واقع کشمکش، محور اصلی این گونه خبرها را تشکیل می‌دهد و از رویدادهای مورد علاقه رسانه ها هستند”. (شکرخواه، ۱۳۷۹،۱۳)

استثنا و شگفتی: این ارزش خبری بر عجیب و استثنایی بودن خبر دلالت دارد. در این باره می توان گفت اخباری که به شگفتی ها اشاره می‌کنند، دارای این ارزش خبری هستند. بلندترین، کوتاه‌ترین، سریعترین، ویرانگرترین و … علائم این ارزش خبری هستند.

فراوانی و بزرگی: این ارزش خبری عمدتاًً به اعداد و ارقام مربوط می شود. ” مرگ ۳۰۰ نفر در سینما از جمله اخبار دارای این ارزش خبری است. البته نباید فراموش کرد این ارزش خبری برای همگان در همه جا دارای ارزش یکسان نیست.

مجاورت: مخاطبان به اخباری توجه ‌می‌کنند که نسبت به آن احساس نزدیکی کنند و مربوط به شهر، کشور و منطقه زندگی مخاطب است، بیشتر مورد توجه قرار ‌می‌گیرد. مجاورت به دوشکل مجاورت جغرافیایی مثل شهر و کشور و مجاورت معنوی مانند مشابهات فرهنگی، مذهبی و بروز می­ کند.

تازگی: نو، جدید و تازه بودن خبر از ویژگی هایی است که آن را در مقایسه با خبرهای دیگر در اولویت قرار می­دهد. براین اساس، گزارشگری موفق است که بتواند تازه­ترین، بکرترین و بدیع­ترین اخبار را منتشر کند.

البته باید خاطرنشان کرد که ارزش‌های خبری دیگری غیر از این ها وجود دارد که از جمله آن ها ‌می‌توان به دوازده مورد ارزش خبری یوهان و گالتونگ و مری روگ از چهره های برجسته ی پژوهش­های ارتباطی در مقاله­ای با عنوان “ساختار اخبار خارجی” در سال ۱۹۶۵ اشاره کرد.(قربانی،۱۳۸۵؛ ۲۲- ۳۰)

۷-۵-۲-۲- سبک های خبر نویسی:

برای نگارش متن خبر شیوه ­های گوناگونی پیشنهاد شده است ولی عقاید تمام متخصصان علوم ارتباطات اجتماعی در این باره یکسان نیست. انواعی از سبک های خبری هنوز در حال تکوین هستند؛ در حالی که پاره­ای از اقسام آن در حال نابودی هستند؛ آنچه که مهم است این است که بتوانیم مدل و نمونه ­ای برای متن نویسی خبرها پیدا کنیم تا همه کسانی که در راه آموختن علوم ارتباطات اجتماعی هستند، بتوانند از آن استفاده کنند.

۱-۷-۵-۲-۲- سبک هرم وارونه:

کلید نگارش در سبک هرم وارونه آن است که جالب­ترین و مهمترین قسمت واقعه در شروع خبر قرار گیرد تا خواننده در همان نظر اول مجذوب خبر شده و برای اطلاع از کیفیت یا جزئیات خبر به خواندن دنباله آن رغبت و تمایل پیدا کند.

خلاصه مهمترین بخش خبر لید است که جلب توجه خواننده را به خبر از همان لحظه اول حفظ می­ کند.

‌به این صورت که بعد از آن­که مهمترین قسمت خبر در بند اول بیان شد در بندها و سطور پایین­تر قسمت های دیگر خبرها به ترتیب اهمیت شان از بالا به پایین قرار می­ گیرند به طوری که هر چه خواننده به شروع خبر نزدیک­تر است مطالب مهمتر را مطالعه می­ کند و هر چه به سوی انتهای خبر می­رود، مسائل جزئی­تر را ملاحظه می­ نماید.

علت اینکه ‌به این سبک نام هرم وارونه داده ­اند نیز همین است که مطالب مهم در قاعده هرم که در