+
سدیم لورات
+
مشتقات ۱۴ کربنه بتایین
–
سورفکتانت های غیر یونی
–
همانگونه که مشاهده می شود، این ماده تنها در حضور غلظت های پایین از سورفکتانت آنیونی سبب کاهش کشش سطحی محلول سورفکتانت می شود و زمانی که از یک سورفکتانت غیر یونی استفاده شود هیچ تغییری در کشش سطحی ایجاد نمی شود. این تغییر نشان دهنده یک واکنش قوی بین سورفکتانت آنیونی و پلیمر کاتیونی می باشد. در بررسی های چشمی نیز می توان الگوی رسوب این مواد در غلظت بحرانی تشکیل میسل[۵۴] را مشاهده کرد. بیشترین میزان رسوب زمانی ایجاد می گردد که بار الکتریکی مثبت پلیمر و منفی سورفکتانت با هم برابر شوند. با بالاتر رفتن غلظت سورفکتانت از این حد رسوب ایجاد شده مجددا حل می گردد. این تکنیک از این جهت حائز اهمیت است که می توان نسبتی از دو ماده را انتخاب کرد که کمپلکس ایجاد شده در حین مصرف فرآورده بر روی سطح موها رسوب نموده و اثرات مطلوب خود را در این محل بر جای بگذارد. تحقیقات نشان داده اند که پلیمر های کاتیونی با پایه سلولزی دارای خواص ته نشینی بسیار خوبی می باشند. اما لایه ایجاد شده از آنها بر روی سطح مو ثبات زیادی نداشته و با یک شستشوی ساده توسط محلول رقیق پاک کننده از روی سطح پوست پاک می شوند
۴-۱۴- افزودنی های سیلیکونی
در طی دهه نود قرن بیستم دایمتیکون کوپلی ال و مشتقات ان از اهمیت بسیار زیادی پیدا کرده و به عنوان کلاس جدیدی از مواد فعال در سطح به سازندگان فرآورده های ارایشی بهداشتی معرفی شده اند. این مواد به سرعت کاربردهای مختلفی در صنایع مختلف پیدا کردند زیرا در مقادیر بسیار کم می توانند فعالیت حداکثر خود را نشان دهند و بنابراین توجیه اقتصادی مناسبی برای استفاده در فرآورده وجود دارد. این مواد ابتدا توسط مجمع بین المللی فرآورده های ارایشی بهداشتی و اسانس ها[۵۵] به نام پلی اکسی الکیلن سیلیکونها نامیده شدند. امروزه به دلیل اینکه در اغلب این ترکیبات پلیمرهای اتیلن اکساید[۵۶] و پروپیلن اکساید[۵۷] یا کوپلیمر هایی از مخلوط این دو[۵۸] وجود دارند به نام پلی اتیلن گلایکول/ پلی پروپیلن گلایکول دایمتیکون[۵۹] نامیده می شوند. (۶۹)
( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )
این دسته از مواد به دو گروه سورفکتانت های سیلیکونی و افزودنی های سیلیکونی واکنش دهنده تقسیم می شوند. از دسته اول به دایمتیکون کوپلی ال ها اشاره کرد که حضور آنها در فرمولاسیون شامپو ها با غلظت های پایین (۱/۰- ۵/۰) می تواند سبب افزایش بسیار زیاد در قابلیت شانه شدن موها همچنین بهبود قابل توجه در شکل ظاهری فرآورده شود. از دسته دوم که از ترکیبات جدید سیلیکون به شمار می روند به آمودایمتیکون ها می توان اشاره کرد. خواص این مواد در ایجاد حالت مناسب موها مشابه سیلیکون کوپلی ال ها می باشد با این مزیت که استحکام وثبات بسیار خوبی بر روی موها دارند. این خاصیت به دلیل قابلیت گرو های عاملی فعال آمین موجود در آنها با عوامل کربوکسیلیک آزاد موجود بر روی آنها می باشد. دسته ای از مواد افزودنی وجود دارد که آنها را نمی توان در دسته خاصی قرار دارد که از نمونه های این مواد به میراپول ها می توان اشاره کرد. فرمول عمومی این مواد در شکل … نشان داده شده است. از این مواد در فرمولاسیون شامپوها به دو دلیل استفاده می شوند. اول به دلیل سازگار بودن با سورفکتانتهای انیونی و دوم افزایش خاصیت حالت دهندگی فرآورده توسط این مواد، این مواد از برخی جهات دیگر مشابه ترکیبات پلی کواترنیوم می باشند. تفاوت عمده این مواد با پلیمر های پلی کواترنیوم در کم بودن قابل توجه وزن مولکولی انها می باشد.
فصل پنجم
بررسی پلیمر ها و شیمی پلیمر ها در محصولات مراقبت از مو
۵-۱ مقدمه
در دهه ی گذشته پلیمرها به طور فزاینده ای در ترکیبات آرایشی استفاده شده اند. پلیمرها به عنوان ترکیبات اصلی اولیه یا افزودنی در شامپوها، حالت دهنده ها (لوسیون ها و ژل ها)، نگهدارنده ها، موس ها و اسپری های مو استفاده می شوند. از آنها برای نرم کردن مو (۷۰،۷۱)، بهبود دوام سایر ترکیبات بر مو(۷۲،۷۳)، بهبود شانه کردن (۷۰)، توانایی حالت پذیری مو [۶۰] (۷۰، ۷۱)، حفظ حجم (۷۴) و حالت جعد مو (۷۱،۷۵،۷۶)، در فرمولاسیون های حجم دهنده ها (۷۷،۷۸) و برای بهبود پایداری امولسیون ها (۷۷) استفاده می شود .در طی چندین سال گذشته، از پلیمرهای سیلیکون در شامپوهای ۲در۱ [۶۱] به طور فزاینده در صنعت کازتیک مورد استفاده قرار گرفت.
زمینه هایی که در ادامه مطرح می گردد ارتباط ویژه ای با کاربرد پلیمرها در محصولات مو دارند:
واکنش اتصال پلیمر به مو
ماهیت شیمیایی پلیمرهایی که در محصولات مو استفاده می شود
محل مکانیسم واکنش پلیمریزاسیون
خواص جریان [۶۲] محلول های پلیمر
تشکیل فیلم[۶۳] و خواص چسبندگی پلیمرها
توانایی پلیمر برای گسترش بر سطح مو با ویسکوزیته محصول و توانایی خیساندن [۶۴] سطح فیبرهای مو کنترل می شود. سطح موهایی که در اثر استفاده از ترکیبات آرایشی تغییر نکرده اند به طور عمومی آب گریز در نظر گرفته می شود، در حالی که کورتکس آن بسیار آب دوست است. لازم به ذکر است که فرایند شیمیایی بیرنگ کردن تار مو، توانایی خیساندن مو را افزایش می دهد، و سطح مو را آبدوست تر می کند.
۵-۲ – اتصال پلیمر به تار مو
تمایل اسیدهای آلی (۷۹) و ترکیبات آمونیوم هیدروکساید چهارظرفیتی به کراتین (۸۰) اهمیت افزایش اندازه مولکول و پیوندهای ثانویه[۶۵] را در دوام مواد تشکیل دهنده بر مو نشان می دهند.
۵-۳- اتصالات شیمیایی و دوام آنها
سه نوع پیوند مهم میان پلیمر و مو درنظر گرفته می شود:
پیوندهای ظرفیت اولیه (پیوندهای یونی و کوالانسی)
واکنــش های قطـبی (پیوندهای اولیه ی هیدروژنی)
نیــروهای پراکنده کنـنده (جاذبه ی واندروالـــسی)
لازم به ذکر است که این طبقه بندی پیوند ها دقیق نیست، انتقال از نوعی به نوع دیگر تدریجی است. بنابراین، انواعی از پیوند های واسطه نیز وجود دارند(۸۱)، اگرچه برای سادگی همان تقسیم بندی ها را در نظر می گیریم. پیوندهای ظرفیت اولیه شامل پیوندهای یونی و کوالانسی هستند که قوی ترین نیروهای اتصالی شناخته شده و عموما دارای انرژی تقریبا ۵۰ تا ۲۰۰ کیلوکالری بر مول (۸۲) هستند. پیوندهای یونی در واکنش مواد پلیمری کاتیونی با تارمو بسیار مهم هستند. در حالی که پیوندهای کوالانسی در واکنش های پلیمریزاسیون[۶۶] میان مو و پلیمر یا در واکنشِ اکسیداسیون ِ رنگ ها با مو نقش دارند. پیوند های هیدروژنی مهمترین واکنش های قطبی هستند و قویترین نیروی پیوند، بعد از پیوندهای کوالانسی، هستند. انرژی پیوندی آنها عموما از ۴ تا ۱۰ کیلوکالری بر مول(۸۲) است. این پیوندها در اتصال پلیمرهایی شامل واحد های پلی الکل یا پلی آمید به مو مهم هستند. پلی پپتید ها و پروتئین ها دو مثالی هستند که در آنها پیوند هیدروژنی اهمیت دارد. نیروهای پراکنده ساز یا نیروهای جاذب واندروالسی عموما انرژی معادل ۱ کیلوکالری بر مول (۸۳) دارند، نیروی جاذبه ی واندروالسی نسبتا ضعیف است و طبیعتا دو قطبی است. از آنجایی که الکترون ها جنبش پیوسته دارند، توزیع آنها در هر لحظه از زمان ناهموار است و یک دوقطبی کوچک ایجاد می کنند. این دوقطبی لحظه ای می تواند بر توزیع الکترونها در مولکول مجاور اثر بگذارد، و اگر این تماس درست و مستقیم باشد، جاذبه ایجاد می شود(۸۴). این نیروی های جاذبه محدوده کوچکی دارند و فعالیتشان فقط بین سطح مولکول ها است. بنابراین قدرت کلی نیروی پیوندی واندروالس با ناحیه ی سطح مولکول افزایش پیدا می کند ( با افزایش اندازه مولکولی)، و در پلیمرها می تواند مشابه قدرت پیوند های یک ظرفیتی باشد. برای مولکول های بزرگ، آنتروپی[۶۷] که به صورت وارونه به میزان تشکیلات ساختاری[۶۸] در کل سیستم وابسته است، اغلب اوقات بیشتر از نیروهای جاذب میان پلیمر و مو اهمیت دارد. برخی اوقات بی نظمی بیشتر یا ساختاری هایِ منظمِ کمتر در سیستم ترجیح داده می شوند و در بسیاری موارد تشکیلات ساختاری کمتری برای اتصال یک مولکول آب گریز به سطح مو لازم است تا امولسیون کردن آن در یک سیستم آبی- روغنی، بنابراین آنتروپی یک نیروی محرک برای خارج کردن پلیمر های آب گریز از سیستم محلول و نشاندن آنها بر روی سطح مو ایجاد می کند.
جدول ۵-۱ : قطبیت و نیروی پاشندگی در پلیمر
ضرایب مولی تقریبی بر حسب کیلوکالری برمول
واحد ساختاری
پلیمر
۱٫۰